شده یلدا مقارن با محرم / نمی دانم بخندم یا بگریم

مبارک، تسلیت عید و عزاتان / پس از شادی بخور یک ذره هم غم . . .

.

.

.

بیا ماه من و یلدای من باش

شب بارانیه دی ماه من باش

بیا زیباترین مجنون این شب

یه عمری با من و لیلای من باش . . .

.

.

.

یلداست ، بگذاریم هر چه تاریکی هست 

هرچه سرما و خستگی هست تا سحر از وجودمان رخت بربندد

امشب بیداری را پاس داریم تا فردایی روشن راهی دراز باقیست . . .

شب یلدا مبارک

.

.

.

هر چه از روشنی و سرخی داریم برداریم کنار هم بنشیینیم

و بگذاریم که دوستی ها سدی باشند در برابر تاریکی ها

یلدایتان رویایی…روزهایتان پر فروغ، شبهایتان ستاره باران . . .

.

.

.

شب یلدای من آغاز شد

نه سرخی انار نه لبخند پسته نه شیرینی هندوانه

بی تو یلدا زجر آور ترین شب دنیاست

بی من یلدایت مبارک

.

.

.

با تو من عزیز عشقم دیگه هیچ غمی ندارم

واسه ی همیشه ی عمر،عاشقونه دل میذارم

با تو یلدا پره عشقه،عشقی از جنس عزیزش

 که نمیتونه بگیره کسی از دل،عشق پاکش . . .

.

.

.

شب یلدا و وصف بی مثالش

خداوندا مخواه ، هرگز زوالش

شب یلدا فراتر از همه شب

نبینم هیچ کس افتاده در تب

شب یلدا زحزن و غم مبراست

شب یلدا مبارک

.

.

.

آری ام شب شب یلدا است

شب فال

شب عشق

شب هندوانه

وشب آزادی وشب رهایی

چیزی به یادم نمی آید

جز اینکه

امشب شب تنهایی من است

یلدایت مبارک

.

.

.

مهر رخشا نکوترین چهر است / شب یلدا تولد مهر است

این همایون شب خیال انگیز / هست درآخرین شب پاییز

بیخ وبن در حماسه گستردست / در نهادش حماسه پرور دست

لفظ یلدا اگر چه سریانیست / شب مهرآفرین ایرانی ست . . .

.

.

.

من بلندای شب یلدا را  تا خود صبح شکیبا بودم

شب شوریده ی بی فردا را  با خیال تو به فردا کردم

چه شبی بود ، عجب زجری بود

غم آن شب که شب یلدا بود . . .

.

.

.

شب یلدا همیشه جاودانی است / زمستان را بهارزندگانی است

شب یلدا شب فر و کیان است / نشان ازسنت ایرانیان است

یلدا مبارک

.

.

.

امسال چه زیباست شب یلدای من طولانی ترین شبی که به تو

فکر مکینم و از یادآوری نگاه پر مهرت شب سیاهم

لبریز از نور عشق میشود معبودم

یلدا مبارک

سلام ما به محرم، به غصه و غم مهدی

به چشم کاسه خون و به شال ماتم مهدی

سلام ما به محرم، به شور و حال و عیانش

سلام ما به حسین و به اشک سینه زنانش . . .

التماس دعا

.

.

.

دلم دریاچه ی غم شد دوباره / قد آیینه ها خم شد دوباره

صدای سنج و دمام اومد از دور / بخون ای دل محرم شد دوباره . . .

.

.

.

عالم ، همه خاک کربلا بایدمان

پیوسته به لب ، خدا خدا بایدمان

تا پاک شود ، زمین ز ابنای یزید

همواره حسین ، مقتدا بایدمان . . .

.

.

.

محرم آمد و دلها غمین شد / غم و عشق وبلا با هم اجین شد

حسین آماده بهر جانفشانی است / دوباره فاطمه قلبش حزین شد . . .

.

.

.

ضریح تو داره عطر گل یاس

نوازش های دستت میشه احساس

کی میدونه آقا پر میشه شاید

شبا سقا خونه ات با مشک عباس . . .

.

.

.

محرم ماه آن عبدخدا

محرم اسرار آن هستی فزا

محرم ماهی که در آن ریختندند

میان کربلا خون خدا . . .

عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام محرم

.

.

.

جانـت بـه کــویــر  تفتــه دریـا بخشید  / هفتاد و دو گل ، به  متن صحرا بخشید

بـــا جلـــوه ی کــربـلای عـاشـورایی / خـون تــو بـه رنگ سرخ معنا بخشید . . .

.

.

.

پیراهنی از زخم، به تن دوخته است

این رسم، ز حضرت غم آموخته است

ای سـرو تمــاشاییِ ایــمان، عبـاس!

دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است . . .

.

.

.

چشمان زمین دوباره تر خواهد شد

ماه از سر شب بدون سر خواهد شد

تاریخ دوباره به خودش می لرزد

شق القمری بزرگتر خواهد شد . . .

.

.

.

این نیزه مرا به عشقتان میدوزد / در عمق وجود شعله می افروزد

امسال اگرچه در زمستانم باز / از بردن اسم تو لبم می سوزد . . .